Als je hoofdpersoon een begrip wordt… dan heb je het als kinderboekenschrijver goed gedaan. Met een “Pietje Bell” weet iedereen wat je bedoelt. Erg knap dus. En dan te bedenken dat de schrijver, Chris van Abcoude, na het verschijnen van het boek nauwelijks nog in Nederland was omdat hij emigreerde naar de VS. Maar veel belangrijker nog is dat de avonturen van Pietje Bell honderd jaar na hun eerste verschijning nog net zo leuk zijn om te lezen als in het begin. De Pietje Bell-boeken zijn dan ook altijd een ongekend succes geweest, zelfs al werden ze op sommige scholen en bibliotheken verboden omdat ze slecht waren voor de kinderen. In de bibliotheek van Amstelveen zelfs nog in 1965, vanwege de slechte invloed op de keurige jeugd aldaar. Honderd jaar lang enorm succesvol in de boekwinkels en bioscopen: daarom is dit boek het belangrijkste boek uit de Nederlandse geschiedenis. Logisch.
