Joukje Akveld (1974) is schrijver en journalist. Ze schrijft prentenboeken en non-fictie voor kinderen en volwassenen. Haar boeken worden vertaald van Amerika tot China en zijn onderscheiden met twee Zilveren Griffels, twee nominaties voor de Woutertje Pieterse Prijs en twee Vlag en Wimpels. Daarnaast vertaalt ze prentenboeken en publiceerde ze als journalist o.m. in Vrij Nederland, Trouw, Kidsweek, Het Parool en tijdschrift Lezen. Maximiliaan Modderman geeft een feestje is verkozen tot Prentenboek van het Jaar 2023.
Hoe verloopt voor Joukje Akveld een heerlijke schrijfdag?
“Mijn schrijfdag verloopt meestal niet zo heerlijk. Schrijven gaat me moeizaam af, ik ben niet iemand die ’s ochtends juichend achter zijn laptop plaatsneemt. Maar ik zit er wel, meestal rond een uur of acht nadat ik de katten heb gevoerd, en mezelf. Ik staar veel over de rand van mijn laptop. Daarachter zijn de glazen deuren naar het balkon en daardoorheen zie ik False Bay, de baai waaraan ik woon. Daar zwemmen dolfijnen en walvissen in rond en die zijn altíjd interessanter dan het boek waaraan ik werk. Ik laat me ook graag afleiden door een baviaan op het dak of vogeltjes op het balkon. Ondertussen probeer ik mijn hersenen te dwingen te focussen op de tekst. Als er ’s ochtends geen zinnen in mijn hoofd rondzoomen weet ik dat het een moeizame schrijfdag zal worden. Maar soms heb ik geluk. Dan vallen de zinnen me vanzelf in – vaak onder de douche – en heb ik een begin. En als het echt een goede dag is volgen de volgende zinnen vanzelf. Rond drie uur houd ik ermee op. Dan zijn mijn lijf en hersenen stram en heb ik zeewind nodig om de boel los te blazen. Ik wandel de berg af naar de baai waar een kolonie Afrikaanse pinguïns op het strand woont. Vaak zie ik ook klipdassen. Zo verdwijnen de ingewikkeldheden van de schrijfdag vanzelf.”
Joukje, kun je iets zeggen over hoe je samenwerkt met een illustrator?
“De samenwerking met een illustrator is de grote bonus van het maken van kinderboeken. Tekenaars voegen iets toe aan mijn teksten wat ik zelf niet had kunnen bedenken en zéker nooit had kunnen maken. De samenwerking verloopt soms via de uitgeverij, soms heb ik ook direct contact met de illustrator. Dat zijn inspirerende gesprekken en mails waardoor ik anders naar mijn eigen werk ga kijken. Bij mijn prentenboekenteksten lever ik een soort scenario voor de illustrator zodat die weet wat de situatie is waarin het verhaal zich afspeelt (dat blijkt niet altijd direct uit de tekst omdat die vaak summier is). Bij mijn non-fictie werkt het anders. Maar hoe anders? Dat verschilt per boek. Het bijzondere aan de samenwerking met een illustrator is dat een ander net zo hard aan een boek werkt als jij. En als het écht goed uitpakt, is één plus één drie.”
Zou je ook nog schrijven als niemand het ooit leest?
“Oei, een gewetensvraag. Misschien zou ik dan alleen nog in bootjes over de oceaan dobberen om dolfijnen te spotten. Maar dan zou op een dag wel het geld op zijn om die boottochtjes te betalen.”
Heb je een schrijftip om thuis of op school mee aan de slag te gaan?
“Lees, kijk, lees, kijk, lees, kijk. Alle goede kinderboekenmakers zijn ooit begonnen als lezers die verdwenen in een verhaal of in een tekening. Verbreed je blik door een bibliotheek aan te leggen in je hoofd. Denk niet dat het makkelijk is. Een goed kinderboek maken is verschrikkelijk moeilijk. Geloof de mensen niet die zeggen dat iedereen het kan. Het is een leugen. Niet iedereen kan hartchirurg worden. Of slangenvanger. Of president van Malawi. Zelf zou ik het heel slecht doen als piloot. Waar droom je van? Wat wil je nog dolgraag doen als schrijver?”
Welk boek van jezelf of van een andere schrijver zou je aan iedereen aanraden?
“Mogen het er twee zijn? ‘Hoe Tortot zijn vissenhart verloor’ en ‘Hele verhalen voor een halve soldaat’ van Benny Lindelauf. Dat tweeluik is zo rijk aan taal, humor, treurnis en verbeeldingskracht dat ik de boeken blijf herlezen. De illustraties van Ludwig Volbeda zijn bovendien ongelooflijk en adembenemend mooi.”
Meer lezen…
- Recensie ‘Maximiliaan Modderman’ bij BoekStart.
- Lees over Joukje Akveld op haar eigen website.
- Lees ook het vorige blog van Martijn.
